Zordur Türkiye'de bankacı olmak

5 / 17

---

1.5 YILLIK BANKACI
Genç okuyucumuz ise erken pes edenlerden… Hikayesini şöyle anlatıyor:
Merhaba, ben henüz 1.5 yıllık bankacıyım ve inanmanız zor olmayacak, çok zor dayanıyorum. Pazarlama departmanında henüz asistanım. Bu mesleğin bu kadar çürümüş olduğunu bilmiyordum. Girdiğim güne lanet ediyorum...  Ankara'dan kalktım geldim, aileme yük olmak istemedim. KPSS'den iyi puanlar almama rağmen. Girdikten 2 ay sonra uzman yardımcılığı sınavını 1 puanla kaçırdım ki kim bilir kimler bu puanın altında kalarak uzman yardımcısı oldu. Düşünün ki 2 ayda ne kadar dengem bozuldu ki, evlenmek üzere olduğum sevgilimden ayrıldım. Arkasından şubemdeki 2 gencin benden hoşlanmasıyla başlayan, karşılık vermediğim için psikopatlığa dönüşen tacizlerine maruz kaldım, onlara karşılık veremediğim için verdiğim işler sandalye üstlerine, yerlere atıldı. Ayrıca emekliliği gelmiş amirimse tam bir sorun yumağı, eşinden boşanmış, bir şeyleri çözmek için değil insanları azarlamak, aşağılamak için yanıp tutuşan biri. Beni robot zannedip, üstüme iş yıktıkça yıkıyor. Sadece kendi sıkıntılarıyla uğraşıyor. Karşısındakinin de insan olduğunu, problemleri olabileceğini 1 sn aklına getirmiyor. Kendisi de hata yapsa ''Aaa!X yapmamış.X yazmamış.' veya X!yazıcıdan yazdırdık 6.ayıma geldiğimde bitmiştim zaten. Tayin istemeye kalkıştım, isteyemezsin dediler. Evlenen ve yıllardır ayrı yaşamakta kalan arkadaşlarıma baktığımda zaten umutsuz vakaydı bu istek.
Müşteriler hiç bir zaman problemim olmadı. Bu işin en büyük ve tek sorunu içerdeki işleyiş, içerde dönen çark. Herkes diken üstünde, herkes mutsuz, herkes katlanıyor bir şekilde ve böylece her yaptığın harekette patlamaya hazır bankacı profili böylece oluşmuş oluyor.
Şu anda yarın sabah uyanıp işe nasıl gideceğim diye düşünüyorum, o lanet amirimin iğrenç suratını göreceğim. Onun suni sevimliliğiyle çalışmak için 1 günümü daha heba edeceğim. Müdürün odasında sigara içmesine ve müşterileri de buna teşvik etmesine katlanacağım, gaz odası gibi olan şubede biraz da fiziksel olarak zehirleneceğim, ruhumun tükenmiş olması yetmezmiş gibi.
Binbir zahmetle bulup getirdiğim müşterinin, binbir zahmetle topladığım evraklarıyla tahsis ettiğim kredisinin amirim tarafından 'müdür bey, şunu yaptım bunu yaptım. şöle konuştum. şöle söledim' demesine katlanacağım.
Bunlar işin özeti, bu 2 yıl gençliğimden, neşemden, enerjimden, hayatımdan o kadar çaldı ki nereye kadar böyle devam edecek bilmiyorum. En kısa zamanda bu bataklıktan kendimi kurtaracağım. Allah herkesin yardımcısı olsun.