Milyarder yetiştiren 3 meslek

FINANSINGUNDEMI.COM - DIŞ HABERLER SERVİSİ

Sayıları az olsa milyarderler, genellikle yaptıkları yatırımlarla biliniyor, meslekleriyle değil. Peki neden çoğu meslek, milyarder yaratmıyor?

Finansingundemi.com’un derlediği bilgilere göre, geleneksel istihdam yoluyla milyarder olmak oldukça nadir karşılaşılan bir durumdur. Milyonlarca insan yüksek maaşlı işlerde çalışırken ve kurumsal basamakları tırmanırken milyarderlerin yüzde 1'den azı servetlerini öncelikle istihdam yoluyla elde eder.

ABD’de yalnızca 48 kişi

ABD’li yatırımcı ve yazar Steve Burns’ün New Trader U’da yer alan makalesine göre, Forbes verileri, milyarderlerin yaklaşık yüzde 75’inin bir şirket kuran girişimcilerden, yüzde 15'inin ise stratejik yatırımlar yoluyla servet oluşturan yatırımcılardan oluştuğunu ortaya koyuyor. Bu gerçek, milyar dolarlık servete sahip kişilerin çok küçük bir kısmının çalışan olduğunu gösteriyor.

Matematik gerçekten de çok açık: Dünyadaki 3.000'den fazla milyarderden, Amerika Birleşik Devletleri'nde yalnızca yaklaşık 48 kişi ‘başkası tarafından işe alınan’ olarak nitelendiriliyor; yani bu kişiler, kendileri kurmadıkları veya miras olarak almadıkları şirketlerde çalışarak zengin oluyor.

Küresel olarak bakıldığında bu sayı daha da azalıyor. Geleneksel istihdam, nadiren milyarder yaratıyor çünkü maaşlar, hatta yönetici düzeyindeki maaşlar bile, genellikle on haneli bir net değere ulaşmak için gerekli olan üstel servet büyümesini sağlamıyor. Bunun yerine, milyarder düzeyindeki servet neredeyse her zaman değerli işletmelerde önemli bir sermaye sahipliği gerektiriyor.

Özellikle üç iş kategorisi, istihdamın milyarder statüsüne yol açtığı istisnai durumları temsil ediyor ancak bu işlerin her biri geleneksel maaşların ötesinde önemli başka unsurlar da içeriyor.

Hisse senedi payları olan erken teknoloji yöneticisi

Milyarder statüsüne ulaşmanın en yaygın yolu, teknoloji şirketlerine erken katılmak ve önemli miktarda hisse senedi almaktır. Bu yöneticiler sadece yüksek maaşlar kazanmakla kalmaz; şirketleri büyüdükçe önemli ölçüde değer kazanan hisse senedi opsiyonları ve hisse senedi hibeleri de alır.

Sheryl Sandberg bu yolu örneklendiriyor. Meta'da operasyon direktörü olarak Sandberg'in milyarder statüsü, maaşından ziyade hisse senedi tabanlı ödenekten kaynaklanıyordu. Sandberg’in Facebook'un reklam modelini oldukça kârlı bir işe dönüştürmedeki rolü, sonunda net değerini yaklaşık 2,3 milyar dolara çıkaran önemli hisse senedi getirilerini yarattı.

Tim Cook başka bir klasik örneği temsil ediyor. 2011 yılında Apple'ın CEO'su olduktan sonra Cook'un serveti, öncelikle Apple'ın piyasa performansına bağlı performansa dayalı hisse senedi ödeneği yoluyla 2,4 milyar doların üzerine çıktı. Şirket 3 trilyon dolarlık piyasa değerine ulaşan ilk şirket olduğunda, Cook'un hisse senedi varlıkları da buna göre değer kazandı.

Sundar Pichai, Google'da benzer bir yol izledi ve burada ürün müdürlüğünden Alphabet CEO'luğuna yükseldi. 1,1 milyar doların üzerindeki tahmini net serveti, esas olarak Google'ın arama ve reklamcılıktaki devam eden hakimiyetine bağlı hisse senedi hibeleri ve sermaye ödüllerinden geliyor.

Bu vakalardaki kritik faktör ise zamanlama. Bu yöneticiler, şirketin patlayıcı büyüme dönemlerinde liderlik pozisyonlarına katılıyor veya terfi ediyor. Servet yaratmaları ise maaşlarına ve sermaye paylarının dramatik değerlenmesine bağlı. Ayrıca, üçü de olağanüstü performans ve stratejik liderlik gerektiren pozisyonlarda bulundu ve bu da onları şirketlerinin başarısı için vazgeçilmez hale getirdi.

Profesyonel sporcudan milyardere

Profesyonel spor dünyası, 2025 yılı itibarıyla dünya çapında 10'dan az kişinin bu finansal dönüm noktasına ulaştığı, olağanüstü derecede seçkin bir milyarder sporcu grubu üretti. En belirgin örnekler arasında, atletik başarılarını milyar dolarlık iş imparatorluklarına dönüştüren üç Amerikalı spor efsanesi yer alıyor.

Michael Jordan, 3,5 milyar dolarlık net servetiyle tartışmasız sporcu milyarderlerin kralı konumunda bulunuyor. Jordan'ın bu yüksek servete giden yolu, Chicago Bulls ile efsanevi basketbol kariyerinin ötesine uzanıyor. Milyarder statüsü, esas olarak emekliliğinden on yıllar sonra bile yıllık telif ücretlerinden yüz milyonlarca dolar üretmeye devam eden ‘Jordan Markası’nı yaratmak için Nike ile yaptığı ortaklıktan kaynaklanıyor.

Ayrıca, Jordan'ın sonunda milyarlarca dolarlık bir kârla sattığı Charlotte Hornets'ın sahibi olması, servet birikimine önemli ölçüde katkıda bulunmuş durumda.

Tiger Woods ise tahmini 1,3 milyar dolarlık net servetiyle atletik mükemmellikten milyarder statüsüne doğru kayda değer bir dönüşümü temsil ediyor. Woods servetini turnuva kazançları, kazançlı sponsorluk anlaşmaları ve stratejik iş girişimleri yoluyla oluşturdu. Sponsorluk portföyü Nike, TaylorMade ve diğer büyük markalarla ortaklıklar içerirken golf sahası tasarım işi ve diğer yatırımları da Woods’un gelir akışlarını rekabetçi golfün ötesine taşıyor.

LeBron James ise 1,2 milyar dolarlık net servetiyle milyarder statüsüne ulaşan ilk aktif NBA oyuncusu olarak tarihe geçti. James'in serveti, NBA sözleşmeleri, Nike ve diğer markalarla yapılan sponsorluk anlaşmaları, medya girişimleri ve stratejik yatırımlar dahil olmak üzere birden fazla gelir akışından geliyor. James’in iş zekası özellikle dikkat çekici; James’in Blaze Pizza ve medya şirketi SpringHill Entertainment gibi şirketlere yaptığı yatırımlar, basketbol kazançlarının ötesinde servetine önemli ölçüde katkıda bulundu.

Bu üç sporcu, sporda milyarder statüsüne ulaşmanın olağanüstü atletik performanstan daha fazlasını gerektirdiğini gösteriyor. Her biri şöhretlerini ve başarılarını, zirve yıllarından çok sonra servet yaratan önemli iş girişimlerine, sponsorluk anlaşmalarına ve stratejik yatırımlara dönüştürmüş isimler olarak öne çıkıyor.

Halka arz öncesi startup’larda kilit mühendis veya çalışan

Üçüncü kategori, şirketleri halka açılmadan veya satın alınmadan önce önemli sermaye hibeleri alan girişimlerdeki erken çalışanları içeriyor. Bu yol, istihdam yoluyla milyarder statüsüne giden en piyango benzeri yolu temsil ediyor.

Kurucu ortak Chris Hughes ve diğer kilit ekip üyeleri de dahil olmak üzere erken dönem Facebook çalışanları, sosyal medya platformunun değeri fırladığında milyarder oldu. Benzer şekilde, pre-IPO (halka arz öncesi) günlerinde önemli hisse senedi hibeleri alan bazı erken Google çalışanları da sermaye paylarının muazzam değerlemelere ulaştığını gördü.

Şirketin 1980'ler ve 1990'lardaki patlayıcı büyüme aşamasındaki erken Microsoft çalışanları da önemli sermaye değerlemesinden faydalandı. Şirket gençken ve hızla büyürken işe giren mühendisler ve diğer kilit personel, hisse senedi opsiyonlarının olağanüstü derecede değerli hale geldiğini gördü.

Bu yol olağanüstü zamanlama ve şans gerektiriyor. Çoğu girişim başarısız oluyor; başarılı olanlar bile çalışan tabanları arasında nadiren birden fazla milyarder yaratabiliyor. Milyarder statüsüne erken başlangıç ​​istihdamı yoluyla ulaşan kişiler genellikle tarihin en değerli şirketlerinden bazılarına katılan kişiler oluyor. Ayrıca bu kişiler genellikle şirkette önemli roller üstleniyor ve onları tipik çalışanlardan ayıran önemli sermaye hibeleri almış oluyor.

Başlangıç ​​çalışanı rotası, maaştan ziyade sermaye katılımının aşırı servet yaratımını nasıl yönlendirdiğini gösteriyor. Bu kişiler, sektörlerine hakim olan şirketlere başarılı bahisler yapıyor ve şirketin büyüme aşaması boyunca erken sermaye hibelerini koruyarak servet sahibi oluyor.

Sayılar yalan söylemez: Yüzde 1'den azı istihdamla başardı

İstatistiksel gerçeklik, istihdama dayalı milyarder yaratmanın ne kadar nadir olduğunu gerçekten de gösteriyor. Forbes, 2025'te yalnızca 48 ‘başkası tarafından işe alınan’ milyarder tespit ediyor ve bu, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki yaklaşık 900 milyarderin yüzde 5'ini temsil ediyor. Küresel olarak ise bu yüzde daha da düşüyor ve tüm milyarderlerin yalnızca yaklaşık yüzde 1,5'i bu statüye öncelikle istihdam yoluyla ulaşıyor.

Teknoloji şirketleri hisse senedi tabanlı servet yaratma için daha fazla fırsat yarattıkça bu sayılar son yıllarda biraz artmış durumda; yine de, toplam milyarder nüfusuna kıyasla çok küçük bir para sahip oldukları kesin. Çoğu milyarder, piyasa değeri milyarlarca dolar değerinde olan şirketler kurarak, başarılı hedge fonları kurarak, bir multimilyarderden boşanarak veya aile servetlerini miras alarak servet oluşturmaya devam ediyor.

Bu nadir vakaların ortak özelliği: Zamanlama, bağlılık ve şans

Farklı sektörleri ve rollerine rağmen, istihdam temelli milyarderler birkaç önemli özelliği paylaşıyor. Birincisi, hiçbiri servetini yalnızca maaşla elde etmiyor. Hepsi zamanla önemli ölçüde değer kazanan önemli sermaye kazanımları alıyor. İkincisi, bu kişiler, olağanüstü genişleme dönemlerinde yüksek büyüme gösteren şirketlere katılıyor veya bu şirketlere liderlik ediyor. Üçüncüsü, önemli sorumluluk ve performans gerektiren pozisyonlarda bulunuyor ve bu da onları şirketlerinin başarısı için vazgeçilmez hale getiriyor. Dördüncüsü, sporcular şöhretlerini sponsorluklara dönüştürüyor ve bu sermayeyle akıllıca iş yatırımları yapıyor.

Ancak her durumda zamanlama önemli bir rol oynuyor. Bu kişiler büyüme yörüngelerinde doğru anlarda doğru şirketlere katılıyor. Ayrıca, hızlı genişleme dönemlerinde anında maaş artışı için iş değiştirmek yerine kuruluşlarında kalarak uzun vadeli bağlılık gösteriyor.

Şans unsurunu da göz ardı etmemek gerekiyor. Bu milyarderler kesinlikle yüksek becerilere sahip olsalar ve iyi kararlar alsalar da, olağanüstü derecede başarılı olan şirketlerde doğru zamanda doğru yerde olmanın da faydasını görmüş oluyor.

ABD’li milyarderler servetlerine servet kattı: Günde 1 milyar dolar

İngiltere’de milyarderler azalıyor: Rekor gerileme

Trump’ın tarifeleri milyarderleri sarstı: Servetler eridi!

Dünyanın en güçlüleri: Milyarderler mi, devletler mi?

Zenginler büyük kayıplar yaşadı: Milyarderler listesi altüst oldu

Google'ı bıraktı, milyarder oldu!