Christian Science Monitor Alman halkı, 20 yıl önce Berlin Duvarı’nın yıkıldığı dönemde mali durumu kötü olan vatandaşlarına yardım etmek amacıyla “birlik vergisi”ni getiren ülkelerinin, Avrupa’nın para çekme makinesi olmasını istemiyor. Bir süper market çalışanı olan Margareta Mela, Yunanistan’ı kurtarma paketine en fazla katkı sağlayan ülke olan Almanya’nın bu durumundan çok şikayetçi ve sıkıntısını “Neden biz Almanlar daha fazla para vermek zorundayız” diyerek anlatıyor. Mela aynı zamanda, “Yunanistan iflas etti ve bu bizim sorunumuz değil” diyor. Avrupa, İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana gördüğü en kötü ekonomik krizle boğuşurken, Almanya’da birçok insan Mela ile aynı görüşleri paylaşıyor. Yapılan anketler, Almanların büyük bir çoğunluğunun savurgan olduğunu düşündükleri ülkeler için, özellikle de Yunanistan için ceplerinden tek bir kuruş bile çıkarmak istemiyor. Almanya’nın en kalabalık şehri olan Kuzey Ren Westfalya’daki seçmenler bu sıkıntılarını dile getirmek için, bu ay başında gerçekleşen yerel seçimlerde, Başbakan Merkel’in partisine büyük bir darbe indirdi ve partinin üst parlamentodaki egemenliğini kaybetmesine neden oldu. Merkel de ilk olarak Yunanistan’a sağlanan 110 milyar euroluk yardıma karşı çıkmıştı. Ancak borç krizinin yayılma riski göstermeye başlamasıyla birlikte, pakete yaklaşık 8.5 milyar euro yardımda bulunmayı kabul etmek zorunda kaldı. İKİNCİ DÜNYA SAVAŞI ETKİSİ Almanya’nın AB’nin diğer üyelerinin bankası olmama isteği aslında ülkenin geçmişteki ve şu anda değiştirmeye çalıştığı tutumuyla örtüşüyor. Almanlar hiçbir zaman 1920’lerde görülen ve Nazizm’in yükselmesine neden olan yüksek enflasyon sorunu akıllarından çıkarmadı. Aslında İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra ülkelerin temel önceliklerinden biri parasal istikrarı sağlamak oldu. Avustralya merkezli araştırma şirketi Sydney Bağımsız Araştırmalar Merkezi üyelerinden Oliver Marc Hartwich, “Almanlar mali istikrara en fazla önem veren ülkelerin başında geliyor” dedi.